O książce: 2010 / Oto historia Tamerlana, najokrutniejszego ze znanych światu dowódców. Pragnienie władzy płonęło w jego sercu i umacniało go w determinacji podporządkowania wszystkich i wszystkiego swojej woli; nikt nie mógł liczyć na wyrozumiałość. Wielki wojownik, nazywany Kulawy Timur, był potężnym politykiem nie tylko na polach bitew. W swojej stolicy Samarkandzie był sprytnym kupcem i utalentowanym planistą miejskim. Wewnątrz namiotów haftowany złotem - mądry ojciec i dziadek wśród intryg licznych spadkobierców. „Cała przestrzeń Świata powinna należeć tylko do jednego króla” – taka była zasada jego życia i podstawowe prawo legendarnego imperium Tamerlana. ŁADNY TIMUR. Napisane w latach 1953–1954. W wersji książkowej nie ma żadnych notatek, chociaż istnieje wiele stosunkowo niejasnych nazw i terminów. Praca ta nie ma jednak charakteru naukowego ani popularnonaukowego. Jest to dzieło sztuki, dlatego też notatki mogą odwracać uwagę od figuratywnego postrzegania materiału. Ukazały się pierwsze trzy książki zawarte w dziele pod ogólnym tytułem „Gwiazdy nad Samarkandą”. Czwarta księga tetralogii („Biały Koń”) nie została ukończona z powodu śmierci S. P. Borodina w 1974 r. Świadczą o tym szkice i cztery pisane rozdziały, które najwyraźniej nigdy nie zostały opublikowane.